Laatste dag

Nu komt er toch een einde aan deze reis. De dagen hier op het Landgoed Ofwel Svenska Jägareförburdet Öster Malma zijn bijzonder geweest. Wat heb ik een belangrijk deel geleerd. Het op mezelf aangewezen zijn in het buitenland is helemaal niet zo moeilijk. Mijn gevoelens voor anderen zijn sterk. Het gemis van direct contact en samenzijn speelt een belangrijke grote rol in mijn leven.
Dus morgen terug naar huis voelt fijn!

In deze 'vroege' ochtend zie ik dat er nevelslierten hangen over het meer. Dat belooft een zonnige dag. Ik slaap nog even door, hoef nergens heen.
Half 10. toch maar eens koffie regelen en hapje eten. Er is nog een zakje instant Nescafé en ik heb wat brood en worst over. Smaakt best goed. Nu maar eens douchen en kijken wat ik kan doen.. Oh nee regen! Toch nog maar wat lezen en beetje dommelen. Tegen twaalven wordt het droog en de zon breekt door. Het lijkt wel of ik zwijnen hoor en burlende elanden. (Ja het is burlende niet brullende.) Het is écht.
Lunchtijd! Ik kan het niet laten om voor een bedrag van iets meer dan 13 Euro allerlei Wild te eten. Vandaag zat er zowaar een Indisch tintje aan (selamat, you know what I Like 💜). Rijst met kip, gember, kokossaus (soort curry) en boontjes. Verder wild-zwijn rollade met Witte kool in een papje (meelsaus is de vertaling?) een pittige Deense tomatensoep vooraf. En als we toch gek gaan doen dan ook een glas Wit bier erbij.
Als we wild kunnen eten, dan ook gelijk goed. (sorry FODMAP dieet).
Al deze kilo's zal ik ervan af moeten krijgen. Een lange wandeling, richting die dierengeluiden en de schoten die ik hoor! Mijn standaard outfit is toch al wandelschoenen en camouflagekleding. Ik mag dan wel tijdelijk barones zijn, mijn kleding is meer die van Artemis (of Diana), godin van de jacht....jeweetwel
De gele route wordt het. Volg de pijlen.
Het is stralend weer. Mijn jas bind ik eerst maar es om mijn middel. De paden op, de bossen in. In de verte hoor ik de geluiden van de jacht. Everzwijnen, schoten, blaffende honden... Zou die raak geweest zijn 😉
My yellow brick road zorgt voor een nieuw liedje in mijn hoofd. "Ease on down the road..."🎶 God wat mis ik het zingen!
'When the road gets dark, and you can no longer see, Let my Love throw a spark, have a little faith in me 🎵
Allemaal liedjes in mijn hoofd...
Badplats Likstammen links af ; klinkt interessant.
Wow... Een groot meer doemt op voor mij en ik zie wat grote keien waar ik over heen klim om bij het water te komen. De warme zon, het water, deze grote kei. Hier ga ik op zitten en genieten van de omgeving. 'in the arms of an angel... '
Sarah McLahan. 🎼
Al die liedjes.. I found some comfort here!
Meditatie, deze plaats maakt het compleet. Ik adem in en uit... Ontspan.. Heerlijk. Met een totaal relaxte mood loop ik verder. Door bossen. Vol met paddenstoelen. Over velden. Langs rode stuga's. Hier kan ik nog lang lopen. Toch na anderhalf uur is de gele route voltooid.
'Can't you feel A brand New Day...' en dan 'Home... it sure will be nice to be back home where is love and affection.... '
I love the Wiz. Dit was Yellow Brick Road.
Tomorrow I am going home to my loved ones 💟